دانشمندان آمریكایی:
کووید-۱۹ شدید امکان دارد به پیری زودرس منجر شود!
گروه هوش مصنوعی: دانشمندان آمریکایی در بررسی جدید خود نشان داده اند که کووید-۱۹، امکان دارد تغییراتی مشابه پیری را در بیماران کووید-۱۹ ایجاد نماید و به بروز پیری زودرس منجر شود.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا و به نقل از نیوز مدیکال نت، افراد مبتلا به کووید-۱۹ در درجه نخست، از بیماری تنفسی رنج می برند. علیرغم این گزارش شده است که کووید-۱۹، به بروز نشانه های عصبی در بخش های خاصی از جمعیت صدمه دیده هم منجر می شود.
تصویربرداری های عصبی و بررسی های شناختی نشان داده اند که کووید-۱۹ به بروز اختلال در قشر پیشانی مغز منجر می شود که نقشی حیاتی در عملکرد شناختی دارد. همچنین، بررسی ها نشان داده اند که کووید-۱۹ به بروز اختلالات شناختی بلندمدت منجر می شود. با این حال، تغییرات مولکولی ناشی از کووید-۱۹ که عامل بروز اختلالات شناختی هستند، هنوز مورد بررسی قرار نگرفته اند.
پیری طبیعی، به کاهش فعالیت قشر پیشانی(frontal cortex) منجر می شود که امکان دارد بروز نقص شناختی را به همراه داشته باشد. نشانه های مولکولی در رابطه با پیری در مغز انسان، افزایش سیگنال های ایمنی و کاهش فعالیت سیناپتیک است.
از آنجائیکه کووید-۱۹ به بروز اختلال مشابه پیری در قشر پیشانی مغز منجر می شود، دانشمندان "مدرسه پزشکی هاروارد"(Harvard Medical School) در پژوهش جدیدی کوشیده اند تا به بررسی این مورد بپردازند که آیا کووید-۱۹ شدید، نشانه های مولکولی در رابطه با پیری را در مغز بوجود می آورد یا خیر.
تغییرات ناشی از کووید-۱۹ در قشر پیشانی
در این پژوهش، تغییرات قشر پیشانی مغز بعد از مرگ در ۱۲ بیمار مبتلا به کووید-۱۹ مورد بررسی قرار گرفت و با نتایج در ارتباط با ۱۲ نفر از یک گروه کنترل شده غیر آلوده مقایسه شد که از نظر سن و جنسیت همسان بودند.
تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمده، با استفاده از روش معروف به "t-SNE" انجام شد و نشان داد که سابقه "ترنسکریپتومیک"(Transcriptomic) بیماران مبتلا به کووید-۱۹ با اعضای گروه کنترل شده، متفاوت می باشد. جالب اینجاست که سابقه ترنسکریپتومیک دو نفر از اعضای گروه کنترل شده که ۷۱ و ۸۴ ساله بودند، مشابه بیماران کووید-۱۹ بود.
تجزیه و تحلیل کمی آزمایش "واکنش زنجیره ای پلیمراز"(PCR)، عدم وجود "کروناویروس سندرم حاد تنفسی ۲"(SARS-CoV-2) را هم در قشر پیشانی بیماران مبتلا به کووید-۱۹ و هم در گروه کنترل شده در زمان مرگ نشان داد. این مورد نشان داده است که تغییرات مشاهده شده بیان ژن در بیماران مبتلا به کووید-۱۹، به علت اثر مستقیم ویروس بر قشر پیشانی مغز نیست.
زمانی که دانشمندان سابقه ترنسکریپتومیک بیماران کووید-۱۹ را با سابقه اعضای گروه کنترل شده مقایسه کردند، توانستند ۲۸۰۹ ژن با بیان متفاوت را شناسایی کنند که دارای شناسه های ژنی منحصر به فردی بودند. در بین ژن هایی که بیان متفاوت داشتند، ۱۳۹۷ مورد افزایش و ۱۴۱۲ مورد کاهش در سطح ژن ها شناسایی شد.
گردش سطح پروتئین معروف به "کالپروتکتین"(Calprotectin)، یک نشانگر زیستی است که به تشخیص دادن کووید-۱۹ شدید از نوع خفیف آن کمک می نماید. در این پژوهش، ژن های معروف به "S۱۰۰A8" و "S۱۰۰A9" که کالپروتکتین را رمزگذاری می کنند، در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ تنظیم شدند.
علاوه بر این، سطح پروتئین معروف به "سیناپتوگیرین۱"(SYNGR1)، در بیماران کووید-۱۹ کاهش پیدا کرد. تغییرات مشاهده شده بیان ژن در بیماران کووید-۱۹ این پژوهش، با شواهد به دست آمده از پژوهش های پیشین مرتبط می باشد.
تفاوت در بیان ژن
تجزیه و تحلیل های صورت گرفته با فرآیندهای بیولوژیکی هستی شناسی ژن، برای تعیین کردن نقش عملکردی تغییرات بیان ژن مشاهده شده در ترنسکریپتوم انجام شد. در این بررسی ها، ژن ورودی با داده های موجود در هستی شناسی ژن مقایسه می شود و یک آزمایش آماری صورت می گیرد تا میزان غنی بودن از ژن های ورودی مشخص شود.
دانشمندان در این بررسی، غنی سازی قابل توجهی را مشاهده نمودند که با پیری مغز انسان مرتبط بود. در گروه بیماران کووید-۱۹، همراه با غنی سازی در رابطه با واکنش ایمنی، ژن های مرتبط مانند "BCL2"، "IFI16" و "CFH" هم تنظیم شدند.
دانشمندان، غنی سازی قابل توجهی را هم مشاهده نمودند که با واکنش سلولی نسبت به صدمه DNA، عملکرد میتوکندری، تنظیم واکنش نسبت به استرس و استرس اکسیداتیو، انتقال وزیکولی، هموستاز کلسیم، آپوپتوز، سیگنال دهی انسولین و مسیرهای در رابطه با افزایش سن و به صورت ویژه پیری مغز مرتبط بود.
ژن هایی با بیان متفاوت که با این مسیرهای غنی شده مطابقت داشتند، ارزیابی شدند و دانشمندان توانستند ژن هایی مانند "فاکتور نوروتروفیک مشتق شده از مغز"(BDNF) را شناسایی کنند که با پیری مرتبط هستند.
یافته های این پژوهش، غنی سازی مثبت فعال سازی ایمنی و غنی سازی منفی مسیرهای عملکرد سیناپتیک را نشان می دهند. مسیر بیماری کووید-۱۹ در رابطه با اثرات بافت غیر عصبی، بعنوان مسیری شناخته شد که به صورت قابل توجهی در گروه بیماران کووید-۱۹ این پژوهش غنی شده است.
یافته های این پژوهش نشان می دهند که تغییرات صورت گرفته در مسیرهای بیولوژیکی در رابطه با پیری طبیعی، در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ شدید هم مشاهده می شود.
اثرات شدید پیری ناشی از کووید-۱۹ بر مغز بیماران جوان تر
دانشمندان به بررسی این مورد پرداختند که آیا تغییرات شدید ناشی از کووید-۱۹ در ترنسکریپتوم، مشابه تغییرات ناشی از پیری در مغز انسان است یا خیر. آنها مجموعه گسترده ای از داده های در ارتباط با ترنسکریپتوم پنج بیمار را برای تغییرات در رابطه با افزایش سن ارزیابی کردند و دریافتند ژن هایی که طی پیری تنظیم می شوند یا کاهش می یابند، در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ شدید هم به صورت مشابه تنظیم می شوند یا کاهش می یابند. مجموعه ای از ژن های در رابطه با پیری، به صورت قابل توجهی در گروه بیماران کووید-۱۹ این پژوهش تنظیم شد.
جالب اینجاست که همان مجموعه ژن ها، در قشر پیشانی مغز افراد مسن هم به صورت متفاوت بیان می شوند.
همینطور دانشمندان تلاش کردند تا بررسی نمایند که آیا نشانه های ژن پیری در بیماران کووید-۱۹ جوان تر که ۶۵ سال به پایین هستند، با بیماران مسن تر که بیشتر از ۶۵ سال دارند، متفاوت می باشد یا خیر. آنها در بیماران جوان مبتلا به کووید-۱۹، سطوح بالاتری از تغییر در بیان ژن را در مقایسه با بیماران مسن تر مشاهده نمودند.
ژن هایی که بیان متفاوت دارند، همان روندهای در رابطه با ژن های عامل پیری در قشر پیشانی مغز را نشان می دهند. یافته های این پژوهش نشان می دهند که اثرات پیری ناشی از کووید-۱۹ در مغز بیماران جوان تر نسبت به افراد مسن، بارزتر است.
بررسی بیشتر روی بیماران جوان مبتلا به کووید-۱۹، یافته های مشاهده شده را تایید خواهد نمود.
همینطور دانشمندان به بررسی این مورد پرداختند که آیا تغییرات مولکولی ناشی از کووید-۱۹، برپایه جنسیت متفاوت می باشد یا خیر. آنها دریافتند که کووید-۱۹ تغییراتی را در ژن ها و مسیرهای در رابطه با پیری بوجود می آورد که میان بیماران مرد و زن پایدار می باشد.
این پژوهش، اولین پروژه ای است که شباهت هایی را در سوابق ترنسکریپتوم قشر پیشانی مغز بیماران مبتلا به کووید-۱۹ و مغز انسان سالخورده نشان داده است.
یافته های این پژوهش نشان می دهند که کووید-۱۹ شدید امکان دارد به بروز تغییرات در رابطه با پیری در مغز منجر شود و پیری زودرس را به همراه داشته باشد. این تغییرات در بیماران جوان تر نسبت به افراد مسن تر، عمیق تر هستند. پژوهش های پیشین، وجود نقص شناختی را در بیماران بهبودیافته کووید-۱۹ نشان داده اند.
این پژوهش نشان داده است که افزایش میزان اختلال شناختی و تخریب عصبی امکان دارد بعنوان اثرات بلندمدت کووید-۱۹ رخ دهند. بنابراین، امکان دارد لازم باشد که بیماران کووید-۱۹ بهبودیافته، از نظر اختلالات عصبی در رابطه با پیری به صورت منظم تحت نظر باشند.
منبع: iagrp.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب