هوش مصنوعی پاشنه آشیل آبله میمونی را پیدا کرد به گزارش گروه هوش مصنوعی، محققان با بهره گیری از هوش مصنوعی، یک پروتئین کمترشناخته شده از ویروس آبله میمونی را شناسایی نمودند که پادتن های محافظتی قدرتمندی را برمی انگیزد. وقتی این گروه این پروتئین را به عنوان یک جزء واکسن در موش ها آزمایش کردند، پاسخ ایمنی بسیار قوی بوجود آمد. به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا، یک گروه بین المللی از دانشمندان با پشتیبانی هوش مصنوعی، گامی اولیه اما مهم در راستای ایجاد دفاع های مؤثرتر در مقابل ویروس آبله میمونی (MPXV) برداشته اند. این ویروس می تواند سبب درد شدید شود و در موارد شدید، مرگبار باشد و بیشترین خطر متوجه کودکان، زنان حامله و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف است. محققان گزارش دادند که موش ها بعد از دریافت یک پروتئین سطحی ویروس که بوسیله تحلیل مبتنی بر هوش مصنوعی شناسایی شده بود، پادتن های خنثی کننده قدرتمندی تولید کردند. این نتیجه، مسیری امیدبخش برای واکسن های آینده یا درمان های مبتنی بر پادتن را نشان داده است. این کشف می تواند به تولید واکسن ها و درمان های ساده تر و مؤثرتر برای آبله میمونی منجر شود و همینطور ممکنست به هدایت تلاشهای آینده ضد آبله هم کمک نماید. به نقل از ساینس دیلی، در سال ۲۰۲۲، آبله میمونی در خیلی از کشورها گسترش یافت و بالاتر از ۱۵۰ هزار نفر را بیمار کرد. این بیماری سبب بروز علائمی شبیه آنفولانزا همراه با بثورات و ضایعات پوستی شد و نزدیک به ۵۰۰ نفر جان خودرا از دست دادند. مقام های بهداشتی برای صیانت از صدمه پذیرترین افراد به واکسن های آبله متکی بودند، اما این واکسن ها پرهزینه و تولیدشان دشوار است، چونکه از یک ویروس کامل تضعیف شده استفاده می نمایند. جیسون مک للان، استاد زیست شناسی مولکولی در دانشگاه تگزاس در آستین و یکی از نویسندگان اصلی این مطالعه، می گوید: برعکس واکسن های ویروس کامل که بزرگ و پیچیده هستند و تولیدشان دشوار است، نوآوری ما فقط یک پروتئین منفرد است که ساخت آن آسان است. شناسایی پادتن های قدرتمند از بیماران دیگر نویسندگان اصلی این مطالعه، رینو راپوئولی و امانوئله آندرئانو در ایتالیا، ۱۲ پادتن را شناسایی نمودند که آبله میمونی را خنثی می کنند. آنها این پادتن ها را با تحلیل خون افرادی یافتند که از عفونت بهبود یافته بودند یا قبل تر واکسینه شده بودند. هرچند وجود این پادتن ها روشن بود، این گروه هنوز نمی دانست که آنها کدام بخش های ویروس را هدف می گیرند. آبله میمونی پروتئین های مختلفی را روی سطح خود نمایش می دهد و حداقل یکی از آنها برای بسط عفونت ضرورت دارد. مشخص بود که تعدادی از پادتن های تازه کشف شده در این پروسه اختلال ایجاد می کنند، اما محققان نمی دانستند کدام پروتئین سطحی مسئول این اثر است. برای طراحی درمان ها یا واکسن های جدید، آنها باید تطابق درست میان پادتن و پروتئین ویروسی را مشخص می کردند. این خصوصیت کلیدی ویروس آنتی ژن نامیده می شود. هوش مصنوعی یک پروتئین ویروسی نادیده گرفته شده را مشخص کرد برای حل این معما، گروه مک للان از مدل آلفافولد AlphaFold3) ۳) بهره برد تا پیش بینی نماید کدام یک از حدود ۳۵ پروتئین سطحی ویروس احتمالاً بطور قوی به پادتن های به دست آمده از بیماران متصل می شوند. این مدل با اطمینان بالا پروتئینی به نام OPG153 را شناسایی کرد و آزمایش های آزمایشگاهی این پیشبینی را تایید کردند. این یافته نشان داد که OPG153 می تواند یک هدف باارزش برای توسعه درمان های مبتنی بر پادتن یا برای طراحی نوع جدیدی از واکسن باشد که سیستم ایمنی را برای رویارویی با آبله میمونی فعال می کند. مک للان می گوید: بدون هوش مصنوعی، پیدا کردن این هدف، سال ها طول می کشید. واقعاً هیجان انگیز بود، چون هیچ کس قبل از این آنرا برای توسعه واکسن یا پادتن درنظر نگرفته بود. هیچگاه نشان داده نشده بود که هدف پادتن های خنثی کننده باشد. از آن جا که آبله میمونی ارتباط نزدیکی با ویروسی دارد که سبب آبله می شود، این کشف ممکنست از ایجاد واکسن ها یا درمان های بهبودیافته برای آبله هم پشتیبانی کند؛ بیماری ای که به سبب سهولت انتقال و نرخ مرگ ومیر بالا همچنان نگران کننده است. به سوی واکسن های نسل بعد و درمان های مبتنی بر پادتن این گروه حالا درحال بهینه سازی نسخه هایی از آنتی ژن و پادتن هاست که در مقایسه با گزینه های کنونی مبتنی بر ویروس های تضعیف شده آبله ای، می توانند مؤثرتر، ارزان تر و تولیدشان آسان تر باشد. هدف طولانی مدت آنها آزمایش این آنتی ژن های واکسن آبله میمونی و آبله و همینطور درمان های پادتن محور در انسان هاست. مک للان راهبرد آنها را واکسن شناسی معکوس می نامد. او می گوید: ما از افرادی شروع کردیم که از عفونت ویروس آبله میمونی جان سالم به در برده بودند، پادتن هایی را که بدن آنها بطور طبیعی ساخته بود، جدا کردیم و سپس بصورت معکوس بررسی کردیم که کدام بخش از ویروس بعنوان آنتی ژن برای آن پادتن ها عمل کرده است. بعد آنتی ژن را مهندسی کردیم تا پادتن های مشابهی را در موش ها برانگیزد. منبع: iagrp.ir 1404/09/23 18:30:21 5.0 / 5 6 تگها: آزمایش , پژوهش , تولید , دانشگاه مطلب را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط ضرورت استفاده صحیح از هوش مصنوعی حمایت عادلانه از آموزش هوش مصنوعی به خردسالان کلید انقلاب اقتصادی آینده است از هر ۳ نوجوان یک نفر روزانه از چت بات های هوش مصنوعی بهره می گیرد بدبینی عجیب پزشکیان در قیاس با رهبران کشورهای مهم جهان نظرات بینندگان در مورد این مطلب لطفا شما هم در مورد این مطلب نظر دهید = ۲ بعلاوه ۳ نظر دادن