نخستین رآکتور هسته ای استرالیا بعد از ۷۰ سال بازنشسته شد
گروه هوش مصنوعی: سازمان علوم و فناوری هسته ای استرالیا (ANSTO) عملیات انحلال راکتور تاریخی هایفار (HIFAR) استرالیا را شروع می کند. این نقطه عطفی در تاریخ هسته ای استرالیا بعد از نزدیک به 70 سال است.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا، سازمان علوم و فناوری هسته ای استرالیا (ANSTO) یک پروژه بزرگ برای از رده خارج کردن نخستین رآکتور تحقیقاتی هسته ای این کشور را آغاز نموده است.
به نقل از آی ای، هایفار در لوکاس هایتس واقع شده است و در سال ۱۹۵۸ توسط نخست وزیر استرالیا رابرت منزیس راه اندازی شد. این راکتور تقریباً ۵۰ سال عملیاتی بود تا این که در سال ۲۰۰۷ توسط رآکتور تحقیقاتی فعلی سازمان علوم و فناوری هسته ای استرالیا به نام اُپال OPAL جایگزین شد.
برای شروع پروژه انحلال، باید مجوزی صادر شود توسط آژانس حفاظت در مقابل تشعشع و ایمنی هسته ای استرالیا (ARPANSA) برای مراحل اولیه برچیدن رآکتور صادر شود.
شان جنکینسون (Shaun Jenkinson)، مدیرعامل سازمان علوم و فناوری هسته ای استرالیا در مورد اهمیت هایفار گفت: عصر هسته ای استرالیا با راه اندازی های فار که یک نقطه عطف نمادین است، رسما شروع شد.
او اضافه کرد: قاب فولادی دایره ای سفید متمایز تاسیسات های فار برای نزدیک به ۷۰ سال یک نماد برجسته در ارتفاعات لوکاس و در سراسر دره اینجا در جنوب سیدنی بوده است.
از کار انداختن راکتور هسته ای
از کار انداختن های فار یک پروسه پیچیده و چند مرحله ای است که مطابق با بهترین شیوه های بین المللی صورت خواهد گرفت.
تجربه گسترده سازمان علم و فناوری هسته ای اسرالیا در صیانت از تشعشع، ایمنی، و مهندسی نقش برجسته ی در تضمین از کار انداختن ایمن و کارآمد آن خواهد داشت.
جنکینسون اشاره کرد: به عنوان یک راکتور چند منظوره ۱۰ مگاواتی، های فار در تولید پزشکی هسته ای استرالیا و قابلیت های تابش سیلیکون پیشگام بوده و نخستین ابزار تحقیقاتی پرتو نوترونی را در خود جای داده است که همگی راه را برای قابلیت های مستقلی که امروز در سازمان داریم، هموار کردند.
پروژه تخلیه به فازهای مختلفی تقسیم شده است:
فاز A - از قبل شروع شده است، با تمرکز بر دفع ابزار پرتو نوترونی، اتاق کنترل، ایستگاه مونتاژ سوخت و سایر تجهیزات جانبی. مدارهای های فار و بلوک ذخیره سازی شماره یک در مراحل بعدی فاز A دفع خواهند شد. انتظار می رود مرحله یک فاز A تا سال ۲۰۲۶ تکمیل شود.
فاز B - شامل از کار انداختن هسته راکتور، بسته به مجوزهای بیشتر و یک مسیر ملی تعیین شده برای دفع زباله پیش از ادامه کار است.
آنچه در آینده انتظار داریم
از زمان تعطیلی های فار در سال ۲۰۰۷، این رآکتور در وضعیت ایمن باقیمانده است و سوخت رآکتور، بازوهای کنترلی و آب سنگین در نخستین سال بسته شدن دفع شد.
فاز فعلی این پروژه تنها شامل برچیدن زیرساخت های داخلی و اجزای رادیواکتیو در تاسیسات ۲۱ متری است.
پوسته سفید بیرونی های فار در آینده نزدیک به جایی برده نخواهد شد. ویلر می گوید: هیچ برنامه ای برای برچیدن سازه بیرونی فعلا وجود ندارد.
بعد از برچیدن رآکتور مواتا در سال ۲۰۱۲ که به مدت ۲۴ سال تا سال ۱۹۹۵ کار می کرد، این دومین برنامه موفقیت آمیز سازمان علم و فناوری هسته ای اسرالیا برای از رده خارج کردن یک رآکتور خواهد بود.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب