از سوی محققان ایرانی صورت گرفت؛
کشف یک روش جدید علمی برای درمان بیماری های ایسکمیک
به گزارش گروه هوش مصنوعی، نتیجه گیری یک مقاله علمی نشان داد که اگزوزم ها به علت تأثیر قابل توجه بر رگزایی می توانند ابزار ایده آلی برای درمان بیماری های ایسکمیک باشند.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از پژوهشگاه رویان، ایسکمی به اختلالاتی گفته می شود که نتیجه کاهش جریان خون به یک بافت یا ناحیه خاص است و منجر به کمبود مواد مغذی و اکسیژن در ناحیه مذکور می شود.
این اختلال می تواند اندام ها و بافت های مختلفی همچون قلب، مغز، عروق محیطی، پوست، روده و کلیه را درگیر کند. بیماریهای ایسکمیک یکی از دلیلهای اصلی مرگ و میر و ناتوانی هستند و بار سنگینی را بر سازمان های درمانی در سرتاسر جهان تحمیل می کنند. با وجود آنکه درمان های معمول موجب بهبود کیفیت و کمیت زندگی مبتلایان می شود، اما قادر به درمان ایسکمی و ترمیم بافت لطمه دیده نیستند.
اگزوزم ها دسته ای از وزیکول های خارج سلولی هستند که انداره ای حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ نانومتر دارند و توسط انواع مختلفی از سلول ها ترشح شده، بر سلول های پیرامونی اثرات پاراکراینی دارند. با توجه به این که اگزوزم ها حاوی زیست مواد مختلفی همچون عوامل رشد، اسیدهای نوکلئیک و مولکول های حد واسط درگیر در مسیرهای پیامرسان سلولی هستند، می توانند به عنوان عوامل درمانی غیر سلولی در نظر گرفته شوند.
علاوه بر این، اگزوزم ها فاقد مشکلات استفاده درمانی از سلول ها، مانند تشکیل تراتوما، رویدادهای ترومبوتیک و مشکلات ایمنی هستند. همین طور استخراج و نگهداری اگزوزوم ها آسان است و تعدادی از آنان گزینه مناسبی برای درمان ایسکمی محسوب می شوند.
به منظور جمع بندی و بحث پیرامون دانش موجود درباب نقش درمانی اگزوزوم ها در درمان بیماریهای ایسکمیک، دکتر کسری معین آبادی بیدگلی، دکتر امیر حسام باباجانی، دکتر ملیحه رضایی، دکتر مسعود وثوق و همکارانشان در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، پژوهشگاه رویان و انستیتو کارولینسکا سوئد به نگارش یک مقاله مرروی پرداختند.
این مقاله مروری که در نشریه بین المللی Journal of Molecular Metabolism انتشار یافته است، به بررسی اثر اگزوزوم ها بر آنژیوژنزیس (رگزایی) پرداخته، به تشریح ساز و کارهایی که اگزوزم ها بوسیله آن بر مسیرهای درونی سلول های اندوتلیال عروق اثر می گذارند، می پردازد. علاوه بر این، مسیرهایی که اگزوزوم ها بوسیله آن وارد سلول ها می شوند و روش هایی که با آن سلول هدف را تحت تأثیر قرار می دهند، مورد بررسی قرار گرفت.
در نهایت مقاله مذکور به شرح مطالعات بالینی و پیش بالینی که برمبنای استفاده از اگزوزوم ها انجام شده اند می پردازد و چنین نتیجه گیری می کند که اگزوزم ها به سبب تاثیر قابل توجه بر رگزایی می توانند ابزار ایده آلی برای درمان بیماریهای ایسکمیک باشند؛ اما بمنظور بهینه کردن استفاده بالینی از آنان، ایجاد پروتکلهای استاندارد برای استخراج، اصلاح و تجویز آنان و همین طور تحقیقات بیشتر در راستای درک ساز و کارهای مولکولی عملکرد آنان ضرورت دارد.
منبع: گروه هوش مصنوعی
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب