هدف گیری تومورهای سرطانی با استفاده از نانوذرات طلا
به گزارش گروه هوش مصنوعی، پژوهشگران آمریکایی از نانوذرات طلا برای ساخت یک سیستم دارورسانی جدید بهره برده اند که تومورهای سرطانی را هدف قرار می دهد و کمترین عوارض جانبی را دارد.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا و به نقل از نانو مگزین، برای تولید داروهای سرطان، پژوهشگران اغلب باید کارهای سختی را انجام دهند. بیشتر داروهایی که برای از بین بردن تومورها به اندازه کافی قوی هستند، عوارض جانبی ناخوشایندی را نیز ایجاد می کنند و ممکنست در نهایت لطمه بیشتری نسبت به فایده داشته باشند. پژوهشگران و پزشکان «مؤسسه فناوری استیونز»(Stevens Institute of Technology) و سازمان «سلامت هکنز مریدین»(Hackensack Meridian Health)، یک سیستم دارورسانی جدید ابداع نموده اند که از نانوذرات طلا برای رساندن دارو به تومورها با دقت قابل توجه استفاده می نماید و در عین حال، امکان بروز عوارض جانبی سیستمیک را بطور شایان توجهی می کاهد.
این گروه پژوهشی در یک مقاله، شرحی را در خصوص مهر و موم کردن داروها در یک نانو چارچوب طلای متخلخل و اعمال یک پوشش اسید هیالورونیک روی سطح خارجی نانوذره برای مهر و موم کردن بیشتر دارو در آن ارائه دادند. نتیجه این کار، تولید یک ذره بسیار پایدار می باشد که تنها زمانی بار خودرا از دست می دهد که به گیرنده های اسید هیالورونیک روی سطح تومور لنفوم متصل شود.
«هونگجون وانگ»(Hongjun Wang)، استاد مهندسی پزشکی و مدیر «مرکز نوآوری مراقبت بهداشتی سمسر»(CHI) در مؤسسه فناوری استیونز که همراه با «یوهانس زرکزوسکی»(Johannes Zarkzweski) پزشک سازمان سلامت هکنز مریدین، سرپرستی این پژوهش را بر عهده داشت، اظهار داشت: طلا بسیار پایدار می باشد و به همین دلیل، ماده مناسبی برای دارورسانی محسوب می شود. ما با بهره گیری از این روش می توانیم دارورسانی را بسیار دقیق تر انجام دهیم و نتایج بالینی بسیار بهتری را دریافت نماییم.
از آنجائیکه داروها بصورت انتخابی و با کمترین نشت به جریان خون رسانده می شوند، می توان از مقادیر بسیار کمتری از داروها برای درمان تومور بهره برد و خطر عوارض جانبی سمی را کم کرد. پژوهشگران در آزمایش های حیوانی، هیچ نشانه ای را در خصوص سمی بودن و هیچ سطح قابل تشخیصی از دارو را در جریان خون پیدا نکردند. این در حالی بود که مواد شیمیایی مورد استفاده آنها بطور معمول در ۵۰ درصد افراد، مسمومیت قابل تشخیص ایجاد می کنند.
نانوذرات طلا نسبت به مولکول های دارویی شناور، برای مدت بسیار طولانی تری به گردش در جریان خون ادامه می دهند. بدین ترتیب، بیمارانی که هم اکنون درمان های روزانه را دریافت می کنند، ممکنست بتوانند به درمان های هفتگی یا دو هفته ای روی بیاورند. در آزمایش های حیوانی، تومورهای لنفوم بطور قابل توجهی به دارورسانی هدفمند، بیش از درمان های غیر هدفمند پاسخ دادند که نشان میدهد می توان پروتکلهای درمانی جدیدی را برای بهبود نتایج در انسان های مبتلا به سرطان ایجاد کرد.
استفاده از طلا به عنوان یک سیستم انتقال، راه را برای سایر کاربردهای بالینی مانند استفاده از نانوذرات طلای جستجوگر تومور به عنوان ماده کنتراست برای تصویربرداری دقیق تر، هموار می کند. همچنین، این ذرات می توانند با تابش انرژی نوری بی ضرر به بدن بیمار گرم شوند و پختن تومورها از درون را بطور موثر شروع کنند. علاوه بر این، می توان ذرات را طوری تنظیم کرد تا محموله دارویی خودرا تنها زمانی تحویل دهند که توسط نور ورودی تحریک شوند. این کار، امکان کنترل بیشتر نحوه و زمان دارورسانی را فراهم می آورد.
وانگ اظهار داشت: با بهره گیری از فرآیندهای شیمیایی ارزان و مقیاس پذیر، نانوذرات را می توان بسیار سریع و کارآمد با دارو بارگیری کرد. این کار می تواند به جبران هزینه های استفاده از طلا برای دارورسانی کمک نماید. البته، هزینه همیشه یک نگرانی بشمار می رود اما این یک روش ساده است و ما معتقدیم که مزایای خودرا نشان می دهند.
بااینکه پژوهش فعلی بر تأیید استفاده از سیستم های دارورسانی مبتنی بر نانوذرات طلا در حیوانات متمرکز بود اما وانگ امیدوار است که این روش برای آزمایش شدن روی انسان های مبتلا به سرطان توسعه یابد. وی ادامه داد: ما اثرات این روش را در حیوانات نشان داده ایم و الان باید نشان دهیم که در انسان نیز بی خطر است.
وانگ اشاره کرد که شرکت های داروسازی هم اکنون به این روش علاقه نشان داده اند و «سازمان غذا و داروی آمریکا»(FDA) پیش تر استفاده از طلا را در سایر کاربردهای بالینی تأیید کرده است.
وی ادامه داد: هدف نهایی ما استفاده از این روش برای هدف قرار دادن مولتیپل میلوما و سایر سرطان هایی است که هم اکنون قابل درمان نیستند. من امیدوار هستم که ما بتوانیم تحقیقات اساسی را تکمیل نماییم و به زودی این روش را به سمت آزمایش های بالینی پیش ببریم.
این پژوهش، در مجله «ACS Applied Materials & Interfaces» به چاپ رسید.
منبع: گروه هوش مصنوعی
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب