نمونه های ماه از خاستگاه خود دیدن کردند
به گزارش گروه هوش مصنوعی، فضاپیمای آرتمیس ۱ ناسا، نمونه هایی از خاک قمر زمین را که طی مأموریت آپولو ۱۱ به زمین آورده شده بود، به سمت ماه بازگرداند.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، آرتمیس ۱ دومین ماموریتی است که طی آن نمونه های به خصوصی از ماه به سمت این قمر باز می گردند.
چهار نمونه کوچک از ماه در فضاپیمای اوریون ناسا به ماه نزدیک می شود، نمونه هایی که بیشتر از ۵۰ سال قبل در ماموریتی دیگر از روی سطح این قمر جمع آوری شده بودند.
بازگشت نمونه های قمری به خانه یا دستکم پرواز سریع آنها از نزدیکی دنیایی که از آن آمده اند، بخشی از یک سفر بزرگ تر برای مهیا کردن انسان ها برای فرود روی ماه است. چهار قطعه غبار که برای نخستین بار توسط فضانوردان آپولو ۱۱، نیل آرمسترانگ و باز آلدرین در سال ۱۹۶۹ به زمین بازگردانده شده بودند، در روز دوشنبه ۲۱ نوامبر (۳۰ آبان ) بعنوان بخشی از مأموریت آرتمیس ۱ ناسا به فاصله ۸۰ مایلی (۱۳۰ کیلومتری) از ماه رسیدند.
در حالی که قرار دادن نمونه های ماه در کپسول اوریون، دو مأموریت آپولو و آرتمیس را به هم وصل می کرد، پرواز از نزدیکی قمر زمین هدف مهم تری را برآورده کرد و آن استفاده از نیروی گرانشی ماه برای هدایت فضاپیما به سمت محل ورود آن به یک مدار مخالف گرد (retrograde) در ماه بود.
این مانور موفقیت آمیز، دومین ماموریتی را که طی آن نمونه های ماه از خاستگاه خود دیدن کردند، رقم زد. پیش از این، یک سنگ که توسط فضانوردان آپولو ۱۲ بازیابی شده بود، بعنوان بخشی از تحقیقات بر روی میدان مغناطیسی ماه در سال ۱۹۷۲، طی مأموریت آپولو ۱۶ به سمت این قمر پرواز کرد.
ثانیه ها در فضا
چهار نمونه جمع آوری شده از ماه در داخل یک حباب کوچک پلاستیکی شفاف که ناسا آنرا «دکمه» (Button) می نامد قرار گرفتند.
رایان زیگلر(Ryan Zeigler)، متصدی نمونه های آپولو در مرکز فضایی جانسون در هیوستون می گوید: آپولو ۱۱، نمونه های خوبی داشت. قطعات واحدی وجود داشتند که بیشتر از دو میلی متر بودند و به کشورها و ایالت ها اهدا شدند.
حدود ۰.۰۰۲ اونس (۰.۰۵ گرم) از گرد و غبار ماه که در داخل این «دکمه» قرار دارد، درصد ناچیزی از ۸۴۲ پوند (۳۸۲ کیلوگرم) مواد بازیابی شده از ماه است. اگر برنامه آرتمیس در ایجاد حضور پایدار انسان در ماه موفق عمل کند، مجموع کل نمونه های شش مأموریت فرود روی ماه آپولو تبدیل به درصد کمی از سنگ های ماه حاضر در زمین در آینده خواهند شد.
ماموریت آرتمیس ۱ دومین ماموریتی است که در آن این دکمه خاص به فضا پرتاب می شود. همینطور این دومین پرواز این نمونه های آپولو ۱۱ با فضاپیمای اوریون است. این گرد و غبار نخستین بار در سال ۲۰۱۴ به فضا پرتاب شده بودند در آن مأموریت اوریون به مدار زمین رفت و سپس به زمین بازگشته در آب سقوط کرد.
دکمه ای که سوار بر مأموریت آرتمیس ۱ به فضا رفته دومین نمونه از آپولو ۱۱ است که هم اکنون در فضا قرار دارد. یک مورد دیگر از آنها از سال ۲۰۱۰ تابحال در ایستگاه فضایی بین المللی قرار دارند.
فراتر از ماه
اوریون در ساعت ۱۴: ۰۹ به وقت منطقه زمانی شرقی (۲۲: ۳۹) به وقت ایران در روز یکشنبه ۲۰ نوامبر (۲۹ آبان) یعنی پنج روز بعد از آغاز مأموریت ۲۵ روزه خود وارد حوزه نفوذ ماه شد.
این فضاپیما یک مانور تصحیح مسیر انجام داد و سپس موتور سیستم مانور مداری خویش را به مدت دو دقیقه و ۳۰ ثانیه در ساعت ۷: ۴۴ بامداد روز دوشنبه به وقت منطقه زمانی شرقی (۱۶: ۱۴ به وقت ایران) روشن کرد تا برای گذر خود شتاب بگیرد. نزدیکترین فاصله آن از ماه ۱۱ دقیقه و نیم بعد رقم خورد.
جف رادیگان (Jeff Radigan)، مدیر پرواز آرتمیس ۱ ناسا، در یک نشست مطبوعاتی قبل از گذر این کپسول از کنار ماه اظهار داشت: ما از فراز بعضی از مناطق فرود آپولو عبور خواهیم کرد. ما از محل فرود آپولو ۱۱، ۱۲ و ۱۴ یا نزدیکی آنها خواهیم گذشت. متاسفانه، این مناطق در تاریکی خواهند بود، نور خورشید وجود نخواهد داشت و ازاین رو فیلم خیلی خوبی از آنها دریافت نخواهیم کرد.
همانطور که بنظر می رسید، ارتباط با اوریون از ساعت ۷: ۲۶ بامداد به وقت منطقه زمانی شرقی (۱۵: ۵۶ به وقت ایران) به مدت ۳۴ دقیقه قطع شد و فضاپیما از پشت ماه گذر کرد.
اوریون در روز جمعه ۲۵ نوامبر (۴ آذر) وارد مدار مخالف گرد خود می شود و یک روز بعد به حداکثر فاصله ثبت شده توسط مأموریت آپولو ۱۳ یعنی تقریبا ۴۳۲ هزار و ۱۹۴ کیلومتر از زمین دست می یابد و آنرا پشت سر می گذارد.
اوریون و محموله قمری آن در روز پنجم دسامبر (۱۴ آذر) در راه بازگشت به زمین از نزدیک ماه گذر خواهند کرد. مأموریت آرتمیس ۱ شش روز بعد با سقوط در اقیانوس آرام در روز ۱۱ دسامبر(۲۰ آذر) به مأموریت خود پایان خواهد داد.
منبع: iagrp.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب