اثر منفی خواب کمتر از ۹ ساعت بر رشد مغزی کودکان
گروه هوش مصنوعی: بررسی جدید پژوهشگران ˮدانشگاه مریلندˮ نشان داده است که خواب کمتر از ۹ ساعت می تواند رشد مغزی کودکان و توانایی شناختی آنها را تحت تأثیر قرار دهد.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا و به نقل از ساینمگ، پژوهش جدیدی که به سرپرستی پژوهشگران "دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند"(UMSOM) انجام شده است، نشان داده است کودکان دبستانی که کمتر از ۹ ساعت در شب می خوابند، در مقایسه با کودکانی که ۹ تا ۱۲ ساعت خواب سفارش شده در شبانه روز را دارند، در مناطق خاصی از مغز که مسئول حافظه، هوش و تندرستی هستند، تفاوت قابل توجهی را نشان می دهند.
چنین تفاوت هایی، با افزایش مشکلات سلامت روانی مانند افسردگی، اضطراب و رفتارهای تکانشی در افرادی که کمبود خواب داشتند، مرتبط بودند. خواب ناکافی با بروز مشکلات شناختی در حافظه، حل کردن مساله و تصمیم گیری هم مرتبط بود.
"آکادمی پزشکی خواب آمریکا"(AASM) سفارش می کند که کودکان شش تا ۱۲ ساله باید ۹ تا ۱۲ ساعت در شبانه روز به صورت منظم بخوابند تا سلامتی مطلوبی را داشته باشند. هیچ پژوهشی تابحال تأثیر بلندمدت خواب ناکافی را بر رشد عصبی-شناختی کودکان بررسی نکرده است.
پژوهشگران برای انجام دادن این مطالعه، داده های مربوط به بیشتر از ۸۳۰۰ کودک ۹ تا ۱۰ ساله را جمع آوری کردند که در مطالعه "رشد شناختی مغز نوجوانان"(ABCD) ثبت نام کرده بودند. آنها تصاویر ام آرآی، سوابق پزشکی و نظرسنجی های تکمیل شده توسط شرکت کنندگان و والدین آنها را در زمان ثبت نام و طی ملاقات بعدی با آنها در ۱۱ تا ۱۲ سالگی بررسی کردند. مطالعه ABCD که توسط "مؤسسه ملی بهداشت"(NIH) حمایت می شود، بزرگترین مطالعه بلندمدت در مورد رشد مغز و سلامتی کودک در آمریکا است.
دکتر "زی وانگ"(Ze Wang)، استاد رادیولوژی تشخیصی و پزشکی هسته ای در دانشکده پزشکی دانشگاه مریلند و از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: ما دریافتیم کودکانی که خواب ناکافی کمتر از ۹ ساعت هنگام شب را در ابتدای مطالعه داشتند، در مقایسه با کودکانی که عادات خواب سالم داشتند، دارای ماده خاکستری کمتری در مناطق خاصی از مغز هستند که مسئول توجه، حافظه و کنترل به شمار می روند. این تفاوت ها که بعد از دو سال هم ادامه یافتند، نتیجه ای نگران کننده به شمار می روند که حاکی از صدمه بلندمدت برای کسانی هستند که خواب کافی ندارند.
این یکی از اولین یافته هایی است که تاثیر بلندمدت کمبود خواب را بر رشد عصبی-شناختی کودکان نشان داده است. به قول دکتر وانگ و همکارانش، این یافته ها از سفارش های کنونی در ارتباط با خواب در کودکان هم پشتیبانی می کنند.
این گروه پژوهشی در ارزیابی های بعدی دریافتند که شرکت کنندگان گروه خواب کافی، به تدریج طی دو سال تمایل دارند کمتر بخوابند که با ورود کودکان به سالهای نوجوانی، امری طبیعی است. این در حالی بود که الگوی خواب شرکت کنندگان گروه خواب ناکافی تغییری نکرد. پژوهشگران، وضعیت اجتماعی و اقتصادی، جنسیت، وضعیت بلوغ و سایر عواملی را که می توانند بر میزان خواب کودک و بر مغز و شناخت تاثیر بگذارند، کنترل کردند.
وانگ افزود: ما سعی کردیم این دو گروه را تا حد امکان با هم تطبیق دهیم تا بتوانیم تاثیر بلندمدت خواب خیلی کم بر مغز را قبل از نوجوانی بیشتر درک نماییم. برای تایید یافته های ما و بررسی این مورد که آیا هر مداخله ای می تواند عادات خواب را بهبود ببخشد و نقایص عصبی را معکوس کند، پژوهش بیشتری مورد نیاز است.
"آکادمی پزشکی اطفال آمریکا"(AAP)، والدین را تشویق می کند تا عادات خواب خوب را در فرزندان خود ترویج کنند. سفارش های آنها شامل قرار دادن خواب کافی در اولویت های خانواده، رعایت برنامه خواب منظم، تشویق به فعالیت بدنی هنگام روز، محدود کردن زمان استفاده از صفحه های نمایش و حذف کامل صفحه نمایش یک ساعت قبل از خواب هستند.
"آلبرت ریس"(Albert Reece)، از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: این یکی از یافته های مهم پژوهش ما است که به اهمیت مطالعات بلندمدت در مورد مغز کودک درحال رشد اشاره دارد. خواب اغلب در ایام پرمشغله کودکی که پر از تکالیف و فعالیتهای فوق برنامه است، نادیده گرفته می شود. حالا می بینیم که این کار چقدر می تواند برای رشد کودک مضر باشد.
این پژوهش، در مجله "Lancet Child & Adolescent Health" به چاپ رسید.
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب