با كمك روش درمانی جدید
ویروس کووید-۱۹ به جنگ خود می رود!
گروه هوش مصنوعی: دانشمندان روش بالقوه جدیدی برای مبارزه با کووید-19 یافته اند که در آن ویروس سارس-کوو-2 مقابل خود عمل می کند.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا و به نقل از فیز، به نقل از محققان موسسه بلاواتنیک(Blavatnik) در دانشکده پزشکی هاروارد و بیمارستان کودکان بوستون، این استراتژی جدید در موش ها و سلول های انسانی که در ظرف آزمایشگاهی قرار داشتند، امیدبخش عمل کرده است.
این مطالعه نگاهی نوآورانه در اختیار دانشمندانی قرار می دهد که بر توسعه دارو برای سارس-کوو-۲ و سایر ویروس ها کار می کنند. این داروها می توانند برای خیلی از سویه های سارس-کوو-۲ مناسب باشند چونکه در این استراتژی بخشی از ژنوم ویروس مورد هدف قرار می گیرد که اغلب جهش پیدا نمی کند.
"ستو وورا"(Setu Vora) پژوهشگر شیمی زیستی و داروشناسی مولکولی در آزمایشگاه هائو وو(Hao Wu) در دانشکده پزشکی هاروارد و بیمارستان کودکان بوستون می گوید: به رغم عرضه موفقیت آمیز واکسن های ضد کووید-۱۹، جهان همچنان به درمان های موثر نیاز دارد تا عفونت را متوقف نماید. اگر این استراتژی در نهایت در یک درمان جدید به کار گرفته شود، فوق العاده خواهد بود.
این درمان تجربی که در مطالعه کنونی توصیف شده است و هر دمان دیگری که این روش الهام بخش آن باشد تا رسیدن به مرحله بالینی راه زیادی در پیش دارد و باید از راه مطالعات بیشتر روی حیوانات و انسان ها توسعه یابد تا مشخص شود که آیا برای انسان ها موثر و بی خطر است یا خیر.
چگونه این روش کار می کند؟
هنگامی که ویروس سلول میزبان را آلوده می کند، تعادلی بوجود می آورد که به سلول اجازه می دهد پروتئین های حیاتی خویش را تولید نماید و همینطور سلول را دستکاری می کند تا پروتئین های ویروسی تولید نماید که نسخه های کپی از سارس-کوو-۲ می سازند.
این تعادل تضمین می نماید که سلول به اندازه کافی پروتئین برای زنده ماندن تولید می کند و در عین حال بخش عمده انرژی خویش را صرف تکثیر ویروس می کند تا بتواند سلول های بیشتری را آلوده کند.
محققان دریافتند که دو بخش از ویروس در ایجاد این تعادل نقش دارند.
یکی از بخش ها پروتئین ویروسی به نام Nsp۱ است که توانایی سلول در ساخت هر نوع پروتئینی را می کاهد.
بخش دیگر یک قسمت از آران ای ویروسی به نام حلقه بنیادی ۱(stem loop 1) است که بعنوان کارتی برای عبور از Nsp۱ عمل می کند و به سلول دستور می دهد تا پروتئین های ویروسی بیشتری بسازد.
محققان می خواستند جلوی این دسترسی را بگیرند.
آنها قطعه ی کوچکی از مولکول شبیه به آران ای به نام اولیگونوکلئوتید آنتی سنس(antisense oligonucleotide) یا به اختصار اولیگو طراحی کردند که به حلقه بنیادی ۱ متصل می شود و آنرا می بندد.
به نقل از وورا، محققان دریافتند که مسدود کردن این مسیر سبب می شود که Nsp۱ علاوه بر کاهش تولید پروتئین سلول میزبان، تولید پروتئین ویروسی را هم کم کند و همانطور که سلول پروتئین های ویروسی کمتری تولید می کند، عفونت کاسته می شود.
این درمان می تواند سارس-کوو-۲ را فریب دهد تا خودش را خنثی کند.
محققان این درمان را روی سلول های انسانی در ظرف های آزمایشگاهی و بر روی موش هایی که با مهندسی ژن حامل گیرنده های ACE۲ انسانی شده بودند، آزمایش کردند. گیرنده های ACE۲ پروتئین های سطح سلول هستند که ویروس برای آلوده کردن سلول از آنها استفاده می نماید.
همانطور که امید می رفت سلول های تحت درمان در مقایسه با سلول های درمان نشده تنها یک چهارم حالت عادی ویروس تولید کردند و درمان در موش ها از مرگ آنها توسط سارس-کوو-۲ جلوگیری کرد.
در حالیکه تنها ۲۰ درصد موش های درمان نشده از عفونت جان سالم به در بردند، ۶۰ درصد از موش هایی که الیگو دریافت کرده بودند، بهبود یافتند. علاوه بر آن موش هایی که تحت درمان بودند نسبت به سایر موش ها وزن کمتری از دست دادند.
از آنجائیکه Nsp۱ خود یک پروتئین ویروسی است، سلول های درمان شده میزان کمتری از آن تولید می کنند و با گذشت زمان اثر Nsp۱ در مهار پروتئین سازی سلول کاسته می شود و سلول می تواند باردیگر مقادیر مناسبی از پروتئین های خویش را بسازد.
گام های بعدی چیست؟
ضدویروس هایی که هم اکنون در بازار موجود هستند با هدف پیشگیری از تکثیر ویروس در بدن ساخته شده اند ازاین رو بار ویروسی کاسته شده و علایم کاسته می شود. این تیم محققان هم هدفی مشابه دارند اما روش آنها متفاوت می باشد. برای مثال Paxlovid عملکرد پروتئین های خاص مورد نیاز برای تکثیر ویروس را مختل می کند در حالیکه مولنوپیراویر(molnupiravir) زمانی که سلول قصد رونویسی ژنوم ویروس را دارد سبب ایجاد خطاهایی در این فرایند می شود.
یک خصوصیت منحصر به فرد درمان الیگو آن است که امکان دارد بتواند از مقاومت ویروس در مقابل درمان جلوگیری نماید. چونکه کد ژنتیکی حلقه بنیادی ۱ در سویه های مختلف تغییرناپذیر باقی مانده است و محققان پیشبینی می کنند که اگر ویروس جهشی انجام دهد که به آن امکان فرار از الیگو را بدهد، این جهش توانایی تکثیر ویروس را به خطر می اندازد.
وورا می گوید: استراتژی ما دو گزینه در اختیار ویروس قرار می دهد یا توسط الیگو ما کشته شود و یا جهش کند و برای سلول های انسانی کم خطرتر شود.
این یافته ها در مجله PNAS انتشار یافته است.
منبع: iagrp.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب