اختلال خواب، افسردگی را در نوجوانان بالا می برد

اختلال خواب، افسردگی را در نوجوانان بالا می برد

پژوهشگران کانادایی در بررسی جدیدی دریافتند که اختلال خواب در نوجوانی می تواند به بروز نشانه های افسردگی منجر شود و سلامت روانی نوجوانان را به خطر بیندازد.


به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا و به نقل از وبسایت رسمی دانشگاه اتاوا، نتایج یک پژوهش جدید، حاکی از این است که اختلال خواب مزمن در نوجوانی می تواند به بروز افسردگی هم در مردان و هم در زنان منجر شود و واکنش استرس را در زنان تغییر دهد. نتایج این پژوهش، در شرایط همه گیری کووید-۱۹ و هنگامی که سلامت روانی نوجوانان تحت فشار قرار دارد، از اهمیت زیادی برخوردار می باشند.
دکتر "نفیسه اسماعیل"(Nafissa Ismail)، استادیار دانشکده روانشناسی دانشگاه اتاوا از پژوهشگران این پروژه اظهار داشت: بیشتر از ۲۶۴ میلیون نفر در سرتاسر جهان از افسردگی رنج می برند. افسردگی، یک اختلال خلقی بسیار متداول می باشد که کیفیت زندگی را می کاهد. افراد مبتلا به افسردگی، علایم گوناگونی همچون احساس ضعف عمومی، کاهش میل جنسی، اختلالات خواب و در موارد شدیدتر، تمایل به خودکشی را تجربه می کنند.
وی ادامه داد: شواهدی که پژوهش های کنونی نشان می دهند، حاکی از این هستند که کانادایی ها در سالجاری، نشانه های افسردگی بیشتری را تجربه کرده اند که احیانا نتیجه تغییر سبک زندگی ناشی از همه گیری کووید-۱۹ بوده است.
اسماعیل افزود: بزرگسالان مبتلا به افسردگی معمولا اولین نشانه های افسردگی را در ابتدای دوره بلوغ تجربه می کنند. با این حال، دلیل افسردگی نوجوانی و میزان شیوع آن با عنایت به جنسیت هنوز معلوم نیست. یک نظریه خاص نشان داده است که در نوجوانانی بروز می کند که بیش از حد در معرض استرس هستند و تفاوت های میان افسردگی زنان و مردان هم به صدمه پذیری بیشتر زنان در مقابل استرس مزمن نسبت داده می شود.
اختلال خواب، یکی از عوامل استرس زای دوره نوجوانی است که تکرار آن می تواند تا اندازه ای، عامل حساسیت دختران نوجوان نسبت به افسردگی باشد. اسماعیل اظهار داشت: ما با استفاده از یک مدل موش، به بررسی این مورد پرداختیم که آیا تاخیر خواب به صورت مکرر، موش های نر و ماده نوجوان را تحت تأثیر قرار می دهد یا خیر و سپس، نحوه تغییر واکنش آنها را نسبت به استرس مورد بررسی قرار دادیم.
در این پژوهش، ۸۰ موش نوجوان و بزرگسال که نیمی از آنها نر و نیمی دیگر ماده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. چرخه خواب موش ها ابتدا در چهار ساعت نخست هر چرخه استراحت مختل شد و سپس، پژوهشگران به آنها اجازه دادند تا هشت روز متوالی به استراحت طبیعی بپردازند. بعد از آن، موش ها در معرض یک عامل استرس زا قرار گرفتند تا رفتارهای شبه افسردگی آنها بررسی شود.
نتایج این پژوهش نشان داد که هم موش های نر و هم موش های ماده نوجوان فقط پس هفت روز تاخیر در خواب، به صورت معناداری، رفتارهای افسردگی بیشتری را نشان می دهند؛ در حالیکه موش های نر و ماده بالغ تحت شرایط مشابه، رفتارهای افسردگی را نشان نمی دهند.
هنگامی که موش ها بعد از هفت روز تاخیر مکرر در خواب، در معرض یک عامل استرس زای جدید قرار گرفتند، فقط موش های نر و ماده نوجوان، فعالیت بیشتری را در "قشر پریلیمبیک"(prelimbic cortex) مغز نشان دادند و این موضوع، در موش های بزرگسال مشاهده نشد. قشر پریلیمبیک، با راهبردهای مقابله با استرس در ارتباط می باشد و می تواند در اثر افزایش فعالیت ناشی از کم خوابی صدمه ببیند.
همینطور بعد از تاخیر خواب مکرر، ترشح هورمون استرس و فعالیت سلول های مغزی حساس به استرس، در موش های ماده نوجوان بیشتر از موش های نر نوجوان بود.
اسماعیل اظهار داشت: یافته های پژوهش ما نشان می دهند که تاخیر قابل توجه خواب در دوره نوجوانی امکان دارد امکان آغاز افسردگی را هم در مردان و هم در زنان افزایش دهد.
علاوه بر این، تاخیر در خواب می تواند دختران نوجوان را نسبت به سایر عوامل استرس زا حساس کند و احتمال بروز اختلال خلقی را افزایش دهد.
از آنجائیکه الزامات قرنطینه مانند یادگیری از راه دور، تعاملات اجتماعی غیرحضوری و افزایش مدت زمان تعامل تصویری، برخی فشارهای در ارتباط با رعایت خواب منظم را از بین برده اند، امکان دارد که نوجوانان بیشتر از پیش در معرض خطر مبتلا شدن به افسردگی و سایر اختلالات خلقی باشند.
این پژوهش، در مجله "Behavioural Brain Research" به چاپ رسید.




منبع:

1399/09/19
17:39:09
5.0 / 5
1217
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)

تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب
لطفا شما هم نظر دهید
= ۵ بعلاوه ۵
گروه هوش مصنوعی
iagrp.ir - مالکیت معنوی سایت گروه هوش مصنوعی متعلق به مالکین آن می باشد