برش بافت با دقتی باورنكردنی
مزایا و معایب جراحی رباتیک چیست؟
گروه هوش مصنوعی: جراحی رباتیک یا جراحی با کمک ربات، پزشکان را قادر می سازد تا انواع مختلفی از اقدامات پیچیده را در مقایسه با روش های جراحی معمولی، با دقت، انعطاف پذیری و کنترل بیشتری انجام دهند. جراحی رباتیک به طور معمول جراحی کم تهاجمی است. این ربات ها ضمن ایجاد برش های بسیار کوچک تر از آنچه که بطور معمول و سنتی به انجام می رسد، به جراحان اجازه می دهند تا با دقتی باورنکردنی کار خودرا انجام دهند.
به گزارش گروه هوش مصنوعی به نقل از ایسنا، خیلی از بیمارستان های ایالات متحده و اروپا از فناوری جراحی رباتیک استقبال کرده اند. پرکاربردترین سیستم جراحی رباتیک بالینی شامل بازوی دوربین دار و بازوهای مکانیکی با ابزار جراحی متصل به آنها است. جراحان، بازوها را در حالیکه در کنسول کامپیوتری نزدیک میز جراحی نشسته اند کنترل می کنند. این کنسول به جراح نمایی با وضوح از ناحیه نشان داده و همراه با بزرگنمایی، دید سه بعدی از ناحیه جراحی هم عرضه می دهد و جراح می تواند در حین عمل، بر کار دیگر اعضای تیم جراحی هم نظارت کامل داشته و به آنها کمک نماید.
جراحانی که از سیستم رباتیک استفاده می نمایند تفاوت جراحی با آن نسبت به انجام جراحی توسط ابزارهای سنتی را درک خواهند کرد. یکی از تفاوت ها دقت عمل بیشتر با کمک ربات و مشاهده بهتر ناحیه جراحی است. با استفاده از جراحی رباتیک، جراحان می توانند اقدامات ظریف و پیچیده ای را انجام دهند که امکان دارد انجام آن کارها با روش های دیگر، دشوار یا غیر ممکن باشد. غالباً، جراحی رباتیک جراحی کم تهاجمی است و از مزایای این جراحی کم تهاجمی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
عوارض کمتر مانند عفونت کمتر محل جراحی درد و خونریزی کمتر بهبودی سریع تر جای زخم کوچک تر و کمتر
نتایج مطالعه اخیر محققان کالج دانشگاهی لندن و دانشگاه شفیلد نشان داده است که جراحی رباتیک خطر کمتری دارد و دوره نقاهت آن هم برای بیماران کوتاه تر است. نخستین کارآزمایی بالینی این عمل که توسط دانشمندان کالج دانشگاهی لندن و دانشگاه شفیلد انجام شده نشان داده است که انجام جراحی با کمک ربات ها برای برداشتن و ترمیم سرطان مثانه به بیماران این امکان را می دهد تا خیلی سریع تر بهبود پیدا کنند و به میزان قابل توجهی زمان کمتری را در بیمارستان صرف کنند. نتایج مطالعه اخیر محققان کالج دانشگاهی لندن و دانشگاه شفیلد نشان داده است که جراحی رباتیک خطر کمتری دارد و دوره نقاهت آن هم برای بیماران کوتاه تر است.
سرطان مثانه بیماری است که رشد بافت غیرطبیعی که بعنوان تومور شناخته می شود، در پوشش مثانه ایجاد می شود. در بعضی موارد، تومور به عضله مثانه توسعه پیدا می کند و می تواند به سرطان ثانویه در سایر قسمت های بدن منجر شود. هر ساله حدود ۱۰ هزار نفر در بریتانیا به سرطان مثانه مبتلا می شوند و بیشتر از سه هزار عمل برداشتن و ترمیم مثانه صورت می گیرد. روند درمانی سرطان مثانه بسیار هزینه بر است.
طی این مطالعه که یافته های آن در مجله JAMA منتشر گردید و توسط بنیاد اورولوژی با کمک مالی از بنیاد Champniss تأمین شد، محققان همینطور کشف کردند که جراحی رباتیک شانس بستری مجدد را به نصف(۵۲درصد) می کاهد و خطر لخته خون هم چهار برابر(۷۷درصد) کاسته می شود. در حقیقت ترومبوز/ لخته خون یک پاسخ طبیعی به زخم برای پیشگیری از خونریزی است اما می تواند به ترومبوزیس منجر شود، که این امر خطرآفرین است و زمانی اتفاق می افتد که لخته ها در یک رگ خونی سالم جریان خون را مسدود کنند.
محققان دریافتند در نتیجه دوره نقاهت کوتاه تر، استقامت و کیفیت زندگی بیماران هم بهبود یافته و فعالیت بدنی آنها هم افزایش خواهد یافت چون که طی این مطالعه و آزمایش بر روی بیماران محققان دریافتند گامهای روزانه بیماران بعد از دوره نقاهت افزایش پیدا کرده است. داده های میزان گام طی شده توسط بیماران بر روی یک سنسور هوشمند پوشیدنی اندازه گیری می شود.
اما جراحی رباتیک هم امکان دارد خطراتی به دنبال داشته باشد برای مثال میتوان به عفونت اندک در محل جراحی و برخی عوارض دیگر اشاره نمود. قابل ذکر است گزینه جراحی رباتیک برای همه افراد مناسب نمی باشد و افراد باید با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات جراحی رباتیک و مقایسه آن با سایر تکنیکها صحبت کنند.
برخلاف جراحی باز که شامل کار مستقیم جراح بر روی بیمار و ایجاد برش های بزرگ در پوست و ماهیچه می شود، جراحی به کمک ربات به پزشکان امکان می دهد از راه دور ابزارهای کمتر تهاجمی را با استفاده از کنسول و نمای سه بعدی کنترل کنند. محققان کالج دانشگاهی لندن اظهار کردند: به رغم این که جراحی به کمک ربات به صورت گسترده در دسترس می باشد، ارزیابی بالینی قابل توجهی وجود نداشته است. در این مطالعه ما می خواستیم مشخص نماییم که آیا جراحی با کمک ربات در مقایسه با جراحی باز در زمینه کاهش زمان سپری شده در بیمارستان، کاهش پذیرش مجدد و بهبودی بهتر و کیفیت زندگی بهتر است یا خیر. یک یافته غیرمنتظره کاهش چشم گیر لخته های خون در بیمارانی بود که تحت عمل جراحی رباتیک قرار گرفتند. این نشان دهنده یک جراحی ایمن است که بیماران از عوارض بسیار کمتر و بازگشت سریع تر به زندگی عادی سود می برند. نتایج این مطالعه مهم می باشد. با استفاده از این جراحی پیشرفته، زمان بستری شدن در بیمارستان کاسته می شود و بهبودی سریع تر می شود. در نهایت به بیماران امکان می دهد سریع تر به خانه بازگردند.
در این مطالعه محققان آزمایشی را در ۹ بیمارستان بریتانیا و بر روی ۳۳۸ بیمار مبتلا به سرطان مثانه غیر متاستاتیک که به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند، انجام دادند. ۱۶۹ بیمار عمل مثانه برداری یا سیستکتومی رادیکال به کمک ربات(برداشتن مثانه) با بازسازی داخل بدنی(فرایند برداشتن بخشی از روده برای ساختن مثانه جدید) انجام دادند و ۱۶۹ بیمار دیگر هم سیستکتومی رادیکال باز انجام دادند.
نکته درخشان این کارآزمایی، مدت اقامت در بیمارستان بعد از جراحی بود. به صورت متوسط، گروهی که به کمک ربات جراحی شدند، هشت روز در بیمارستان ماندند اما گروه دیگر ۱۰ روز در بیمارستان بستری بودند. پیامد ثانویه دیگر در ۹۰ روز، ۶ و ۱۲ ماه بعد از جراحی مورد ارزیابی قرار گرفت. این موارد شامل بررسی لخته خون، عوارض زخم، کیفیت زندگی، ناتوانی، استقامت و سطح فعالیت بود. همه نتایج ثانویه با جراحی به کمک ربات کاهش یا بهبود یافتند بودند یا اگر بهبود نیافته بودند، حدودا برابر با جراحی باز بودند.
به تازگی یک شرکت چینی هم اظهار کرده موفق به توسعه یک ربات جراحی آندوسکوپی شده است. حال آزمایشات بالینی این ربات در زمینه جراحی زنان و زایمان در بیمارستان ها شروع شده است که این مورد نشان دهنده پیشرفت عظیم چینی ها در زمینه صنعت توسعه ربات جراحی است.
این ربات که توسط شرکت پزشکی Edge Medical Robotics واقع در شهر شنژن چین توسعه یافته است، پزشکان را قادر می کند تا با دقت و کنترل بیشتری نسبت به روش های معمول، عمل جراحی را انجام دهند. آزمایشات این ربات در بیمارستان عمومی ارتش آزادی بخش خلق چین(PLA) در پکن و نخستین بیمارستان وابسته به دانشگاه ژنگژو در استان هنان چین صورت می گیرد.
وانگ جیانچن(Wang Jianchen)، مدیر عامل شرکت Edge Medical Robotics اظهار داشت: انجام عمل های جراحی با کمک این ربات یک گام بزرگ در فناوری پزشکی به حساب می آید. با این وجود به علت برخی مشکلات در حوزه فناوری، صنعت توسعه ربات های جراحی داخلی ما مدت ها تحت سلطه محصولات خارجی بود و ربات های جراحی فقط در قسمت های زنان و زایمان چند بیمارستان مورد استفاده قرار می گرفتند و هزینه استفاده از آنها بسیار بالا و برای خیلی از بیماران مقدور نبود و این موضوعات مانع پیشرفت جراحی رباتیک در چین می شد.
همینطور جی می(Ji Mei)، متخصص زنان و زایمان بیمارستان وابسته به دانشگاه ژنگژو اظهار داشت: ربات های جراحی ساخت چین در مقایسه با ربات های همسان ساخت کشورهای دیگر مقرون به صرفه ترند و از پتانسیل بالایی برای انجام امور و مراقبت های اولیه برخوردار می باشند.
منگ یوانگوانگ(Meng Yuanguang) مدیر بخش زنان و زایمان بیمارستان عمومی ارتش آزادی بخش خلق چین، هم با جی می هم نظر بود و اضافه کرد: ربات های جراحی می توانند نقش مهمی در افزایش توانایی بیمارستان ها داشته باشند و به پزشکان اجازه دهند خدمات درمانی بهتری را به بیماران عرضه کنند.
برداشتن تومور سرطانی توسط ربات جراح برای نخستین بار
طی ماه های گذشته یک ربات جراح برای نخستین بار موفق شد یک تومور سرطانی شش سانتی متری را از گلوی یک مرد ۶۱ ساله خارج کند. یک ربات در بیمارستان سلطنتی گلوسسترشایر(GRH) واقع در بریتانیا در یک جراحی که میتوان آنرا نخستین دانست، با برداشتن یک تومور سرطانی از گلوی یک بیمار ۶۱ ساله، جان وی را نجات داد. حال عمومی مارتین نوجنت، بیمار ۶۱ ساله بعد از آنکه یک تیم جراحی متشکل از سیمون هیگز و استیو هورنبی، جراحان بیمارستان سلطنتی گلوسسترشایر، از یک ربات به نام ورسیوس(Versius) که یک ربات مدرن و پیشرفته است، برای عمل جراحی او استفاده کردند، خوب بود و روحیه بالایی داشت. بیمارستان GRH نخستین بیمارستان در بریتانیا است که برنامه دستگاه گوارش فوقانی(GI) را با ربات ورسیوس که سال قبل در این بیمارستان نصب گردید، شروع کرد. جراحان دستگاه گوارش با ورسیوس یک ازوفاژکتومی(مِری برداری) موفق انجام دادند و یک تومور شش سانتی متری را از مِری بیمار خارج کردند. معده بیمار بعد از برداشتن تومور باید برداشته و باردیگر به مِری وصل می شد. مری برداری یا ازوفاژکتومی(Esophagectomy) به معنای برداشت تمام یا قسمتی از مری به همراه عروق لنفاوی اطراف ناحیه عمل است. انجام این عمل بیشتر برای بیمارانی است که در راه مری خود تومور دارند و بهترین زمان جهت پیشگیری از گسترش تومور هنگامی است که زودهنگام تشخیص داده شود. با این عمل، بقای عمر بیمار هم افزایش خواهد یافت. پیش از این، عمل جراحی روی مری که یک لوله عضلانی است که غذا را از دهان به معده می برد، از راه جراحی باز انجام می شد، اما استفاده از ربات جراحی ورسیوس امکان یک جراحی تنها با ایجاد حفره ای به اندازه یک سوراخ کلید و حداقل دسترسی را فراهم نمود.
آنا رادوک، مدیر بیمارستان اظهار داشت: بسیار عالی است که می بینیم تیم هایی از چندین تخصص در GRH از ورسیوس برای روش های درمانی پیچیده سرطان مانند این استفاده می نمایند. ما می دانیم که جراحی با تهاجم حداقلی، نتایج را برای بیماران بهبود می بخشد و می تواند منجر به بهبود سریع تر شود و جراحی رباتیک به فعال کردن این رویکرد حداقلی کمک می نماید. جراحی با دسترسی حداقلی و کمترین تهاجم ممکن، برش های کوچک تری را در بدن همراه با کاهش درد، عوارض و جای زخم بعد از عمل بوجود می آورد.
هیگز یکی از جراحان بیمارستان GRH می گوید: برای ما مهم بود که ورسیوس را به بیمارستان بیاوریم تا بیمارانی را که احتیاج به جراحی های معمولی و جراحی های پیچیده تر دارند، جراحی کند تا بیماران از صحت و دقتی که جراحی رباتیک به همراه دارد، بهره مند شوند.
وی ادامه داد: دستگاه گوارش فوقانی یک بخش بسیار شلوغ است و استفاده از ورسیوس به معنای آغاز دوره جدیدی برای این تخصص است، چونکه تعداد بیشتری از بیماران، جراحی با دسترسی حداقلی را دریافت خواهند کرد و با این فناوری باکیفیت بالا درمان خواهند شد.
بیمار ۶۱ ساله می داند که نخستین بیمار در بریتانیا است که از این طریق جراحی شده است. وی می گوید: واقعاً شگفت آور است که چنین اتفاقی در شهر کوچک ما درحال رخ دادن است، بخصوص وقتی به شهرهای بزرگی مانند لندن یا منچستر فکر می کنید. سال قبل آن قدر درد داشتم که نتوانستم شام کریسمس بخورم. به سرعت وزن کم کردم و فکر می کنم سال جاری آنرا جبران کنم و از این بابت بسیار شکرگزارم که فرصتی دیگر برای لذت بردن از کریسمس برایم فراهم گشته است.
استفاده از مار رباتیک در جراحی های پیچیده
محققان می گویند ربات های شبیه به مار می توانند در جراحی های مختلف برای نجات جان انسان ها مورد استفاده قرار گیرند و فقط هم به این حوزه محدود نمی شوند و کاربردهای مفید زیادی دارند. وقتی صحبت از رباتیک می شود، به نظر می آید مهندسان اغلب از مارها الهام می گیرند. در گذشته، ربات های شبیه به مار را دیده ایم که خطوط لوله را در کف اقیانوس تعمیر می کنند. همینطور ماشین های الهام گرفته شده از مارها که در شن و خاک چاله حفر می کنند و ربات های مار مانند که در مواقع اضطراری قابل استفاده هستند. این ربات ها این کار را با دسترسی به نقاط صعب العبور بدن و دور از دسترس انسان انجام می دهند.
طبق یک بیانیه مطبوعاتی، به تازگی تیمی به رهبری جسیکا برگنر-کهرس مدیر لابراتوار رباتیک کانتینیوم(Continuum) در دانشگاه تورنتو میسیساگا(Toronto Mississauga)، درحال ساخت ربات های بسیار باریک، انعطاف پذیر و قابل توسعه هستند که می توانند توسط پزشکان برای نجات جان انسان ها استفاده شوند. این ربات ها این کار را با دسترسی به نقاط صعب العبور بدن و دور از دسترس انسان انجام می دهند.
محققان می گویند، یک جراح مغز و اعصاب را در نظر بگیرید که احتیاج به برداشتن تومور مغزی دارد. جراح با استفاده از یک ابزار سنتی و سفت و سخت باید با دنبال کردن مسیری مستقیم در مغز به توده سرطانی برسد که خطر نفوذ و صدمه رساندن به بافت حیاتی را به دنبال دارد.
جسیکا روزی را پیشبینی می کند که یکی از ربات های مار مانند با هدایت یک جراح بتواند مسیری پر پیچ و خم را در اطراف بافت حیاتی بپیماید و به سلامت و ایمن به محل دقیق جراحی برسد. با این ربات ها، تومورهای مغزی که قبلاً غیرقابل عمل بودند، به صورت ناگهانی قابل جراحی می شوند. این کار کوچکی نیست و می تواند روزی صنعت پزشکی را متحول کند. محققان حتی درحال کار بر روی مدلهای نیمه مستقلی هستند که روزی می توانند خودشان راه را پیدا کنند و خویش را راهنمایی کنند. البته جراحان باید این ربات ها را در جهت درست هدایت کنند، اما این ربات ها هم می توانند از سنسورهای خود برای اجتناب از موانع در مسیرشان استفاده نمایند. ازاین رو توسعه این ربات ها، عمل های جراحی را آسان تر و ایمن تر می کند.
جسیکا می گوید برای دستیابی به این هدف والا، کار خویش را با هدف پاسخ به سه سوال زیر هدایت می کند:
-چگونه می توانیم ربات های پیوسته را کنترل نماییم، به صورتی که آنها با دقت بیشتری در محیط های محدود و پر پیچ و خم حرکت کنند؟ -چگونه می توانیم رابط شهودی تری بین انسان و ربات طراحی کنیم؟ آیا می توانیم به یک ربات کاملا خودمختار دست پیدا کنیم؟ -چگونه می توانیم از چندین ربات پیوسته در پشت سر هم برای تکمیل یک کار مشترک استفاده کنیم؟ محققان همینطور درحال آزمایش اشکال جدیدی از ربات های شبیه به مار هستند که حتی ماهرانه تر و توسعه پذیرتر هستند. یکی از مدلهای اخیر از اوریگامی(هنرِ تا زدن ژاپنی) الهام گرفته شده است، به این مفهوم که بسیار سبک است و می تواند تا ۱۰ برابر بیشتر از طرح های دیگر توسعه یابد. این خصوصیت آنرا برای برنامه های جستجو و نجات ایده آل می کند.
واضح است که مارهای رباتیک می توانند در اشکال و اندازه های مختلف با طیف وسیعی از کاربردها تولید شوند. این بدان مفهوم است که پتانسیل آنها به یک صنعت محدود نمی گردد. در واقع، توسعه این ربات های چند منظوره امکان دارد زندگی ما را در آینده متحول و خیلی از کارهای پیچیده را ساده کند.
عمل جراحی در فضا با یک ربات بسیار پیشرفته
یک جراح رباتیک مقرر است در آینده به ایستگاه فضایی بین المللی پرتاب شود تا روزی بتواند به صورت مستقل در فضا عمل جراحی روی انسان انجام دهد. دانشمندان ایالت نِبراسکا آمریکا بعد از سالها پشتیبانی از سوی ناسا، رباتی به نام "MIRA" که نام آن مخفف عبارت "دستیار رباتیک درون تنی کوچک" (miniaturized in vivo robotic assistant) است، ساخته اند.
در سال ۲۰۲۴، این ربات جراحی مینیاتوری به سمت ایستگاه فضایی پرتاب خواهد شد و سپس در آنجا توانایی خود در برش بافت شبیه سازی شده را نشان خواهد داد. ربات "MIRA" توسط پروفسور "شین فریتور"(Shane Farritor) استاد کالج مهندسی دانشگاه نبراسکا در لینکلن(UNL) ساخته شده است.
دانشمندان ادعا می کنند که "MIRA" روزی خواهد توانست آپاندیس پاره شده فضانوردان را در حین مأموریت به مریخ جراحی کند یا ترکش سربازی را هزاران مایل دورتر بر اثر برخورد مواد منفجره مجروح شده، خارج کند. در ماه آوریل، ناسا اعلام نمود که ۱۰۰ هزار دلار برای آماده سازی این ربات جراحی برای مأموریت آزمایشی خود در سال ۲۰۲۴ به این دانشگاه اهدا کرده است.
پروفسور فریتور اظهار داشت: ناسا حامی طولانی مدت این تحقیق بوده است و در آینده ربات ما فرصتی برای ارسال به ایستگاه فضایی بین المللی خواهد داشت.
MIRA تنها دو پوند(۰.۹ کیلوگرم) وزن دارد و از یک استوانه رباتیک بلند با دو چنگک متحرک در قسمت پایینی اش تشکیل شده است.
هر کدام از این چنگک ها دارای دو ابزار کوچک در پایان خود هستند که یکی از آنها برای گرفتن اشیا و دیگری برای برش دادن آنها است.
در نهایت از این ابزار برای برش و نگهداری اندام ها و بافت های واقعی انسان استفاده خواهد شد اما به علت ایمنی، برای انجام این کار ابتدا باید آزمایشات زیادی روی این ربات صورت گیرد تا بتواند این کار را انجام دهد.
هم اکنون، ابزارها از راه یک برش در شکم بیمار وارد می شوند و همه این مراحل بوسیله ی یک اپراتور انسانی از راه کنسول جراحی کنترل می شود، اما در آینده، این ربات می تواند به صورت مستقل کار کند.
MIRA در طول سفر خود به ایستگاه فضایی، بدون حضور پزشک راهنما یا فضانورد، به صورت مستقل کار خواهد نمود البته باز هم نمی تواند کاری بر روی بافت انسانی انجام دهد.
این ربات در داخل یک کمد آزمایشی به اندازه اجاق مایکروویو قرار خواهد گرفت و نوارهای لاستیکی کشیده و محکم را برش خواهد داد و حلقه های فلزی را در امتداد یک سیم قرار خواهد داد. این موارد همچون حرکاتی هستند که در حین جراحی شبیه سازی می شوند.
اگرچه پروفسور فریتور پیشبینی می کند که MIRA طی ۵۰ تا ۱۰۰ سال آینده خواهد توانست به تنهایی عمل کند، اما هدف مأموریت ۲۰۲۴ به خودکار عمل کردن این ربات نیست، بلکه تنظیم و بررسی دقیق عملکرد ربات در شرایط گرانش صفر است.
این دستگاه برای حفظ پهنای باند ارتباطات ایستگاه فضایی و به حداقل رساندن مدت زمانی که فضانوردان برای انجام آزمایش صرف می کنند، برنامه ریزی شده است.
پروفسور فریتور اظهار داشت: فضانورد یک دستگاه را روشن می کند، فرایند آغاز می شود و ربات به تنهایی کار خویش را انجام می دهد. دو ساعت بعد، فضانورد آنرا خاموش می کند و کار تمام است.
در سال آینده او و راشل واگنر، دانشجوی مهندسی این دانشگاه برای آزمایش مراحل نهایی پیش از پرتاب این ربات با هم کار خواهند کرد.
آنها نرم افزاری خواهند نوشت و MIRA را طوری پیکربندی خواهند کرد که در یک قفسه آزمایشی ایستگاه فضایی قرار گیرد و دستگاه را به صورت کامل آزمایش خواهند کرد تا مطمئن شوند که به اندازه کافی قوی است تا بتواند بعد از پرتاب همچنان سالم بماند و سیستم های آن طبق پیشبینی ها در فضا عمل کنند.
توانایی جراحی MIRA قبلا بر روی زمین ثابت شده است و در آزمایش قبلی MIRA، فضانورد بازنشسته ناسا کلیتون اندرسون(Clayton Anderson)، هنگام حضور در مرکز فضایی جانسون در هیوستون، کنترل ربات را به دست گرفت. او به MIRA دستور داد تا وظایفی شبیه به جراحی را در اتاق عمل مرکز پزشکی دانشگاه نبراسکا در اوماها انجام دهد.
اگر ربات ها جراحان آینده جهان باشند، چه خواهد شد؟
در مطالعه ای دیگر اما محققان نگاهی متفاوت به این فناوری نوظهور داشته و آنرا بسیار کاربردی و نیاز جامعه می دانند و معتقدند که با کمک آن، کارها با دقت بیشتری صورت می گیرد.
شش سال پیش فیلیپ مورل(Philippe Morel)، جراح و پیشگام حوزه رباتیک پزشکی اظهار داشت: جراحی رباتیک، آینده جراحی است و هیچ جایگزینی وجود ندارد. در سال ۲۰۱۰، وی با استفاده از سیستم جراحی داوینچی، نخستین عمل بای پس معده را در یکی از بیمارستان های دانشگاه ژنو(HUG) انجام داد. از آن زمان به بعد این فناوری پیشرفت های قابل ملاحظه ای داشته است. بعنوان مثال حالا خیلی از جراحی های اورولوژی، جراحی های در ارتباط با سرطان پروستات، کلیه و حتی مثانه با کمک ربات داوینچی صورت می گیرد. از سال ۲۰۱۵، بیشتر از ۲۲ مرکز کشور سوئیس به این فناوری مجهز شده اند.
ربات های امروزی نه تنها قادر به انجام عملیات پیچیده هستند، بلکه می توانند دستیاران خوبی برای پزشکان در اتاق عمل هم باشند. بیمارستان های Klinik Permanence و Sale-Spital برای نخستین بار در سوئیس از بازوی رباتیک «ماکو» ساخت آمریکا استفاده کردند. ماکو به جراحان این امکان را می دهد تا عمل تعویض کامل یا جزئی از زانو یا مفصل ران را با دقت بی سابقه ای انجام دهند.
گئورگ راتر(Georg Rauter) استاد مهندسی پزشکی دانشگاه بازل سوئیس به تازگی در مصاحبه ای در پاسخ به این سؤال که «سوئیس از نظر تحقیق و نوآوری در حوزه رباتیک پزشکی در کجا قرار دارد؟» اظهار داشت: سوئیس در زمینه رباتیک و رباتیک پزشکی پیشرو است و می تواند فناوری های منحصر به فردی ایجاد نماید. بنابراین آنرا "سیلیکون ولی رباتیک" می نامند. شرکتهای سوئیسی فقط نوآوری را دنبال نمی کنند، بلکه فعالانه به بررسی آن می پردازند.
ایشان در ادامه در رابطه با آینده فناوری رباتیک در حوزه پزشکی اظهار داشت: جراحی رباتیک که شامل استفاده از سیستم های نوری و لیزری هم می شود، مطمئناً امیدوار کننده است. دستگاههای جراحی رباتیک چیزی شبیه داستان علمی تخیلی به نظر می رسند. شرکتهای سوئیسی مانند «Cascination» ربات «HEARO» نخستین ربات جهان که در ساخت پروتز کاشت حلزونی برای بازگرداندن سیستم شنوایی مهارت دارد را توسعه داده یا شرکت «Aot» نخستین لیزر برش استخوان به نام «CARLO» را توسعه داده که عملکرد هر دو ربات بی نظیر است.
راتر در ادامه در پاسخ به محدودیت های این فناوری اضافه کرد: امنیت داده ها مساله مهمی است، خصوصاً در حوزه رباتیک پزشکی. هکرها با استفاده از اینترنت اشیا می توانند حملاتی داشته باشند که این بسیار خطرناک می باشد. برخلاف سایر دستگاه ها حمله سایبری به یک ربات می تواند عواقب بسیار جدی به دنبال داشته باشد. برای مثال در حوزه پزشکی ربات ها به منظور انجام کار خاصی برنامه ریزی شده اند و اگر دستورالعمل آنها به هر نحوی تغییر کند زندگی افراد در معرض خطر بسیار زیادی قرار می گیرد. بنابراین بیمارستان ها تلاش می کنند سیستم های آی تی بسته ای داشته و ربات ها هم به اینترنت متصل نباشند.
منبع: iagrp.ir
مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب